“Senin hiç arkadaşın olmadı mı, hiç onlarla mahalle maçı yapmadın mı?”dedim. beli bükülmüş, çakır gözlü yaşlı adama hayat hikayesini anlatırken, araya girip.
“Ayrılıktan zor belleme ölümü.” dediğinde gelir aklıma yitirdiklerim. İnsan ölümü biliyor, kabulleniyor ama yüreğine söz geçiremiyor. Yürek özlüyor, özlem ateş oluyor, ateş kor…
Şifanur ÖZÇELİK ŞİRİN İlim Çin’de olsa arayıp bulun diyen bir Peygamberin ümmeti olmak ne güzeldi… Biliyorduk ki her bilgi, yaşayışımızda bize ışık tutacak başka bir
Her şey yerli yerinde; havuz başında servi Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan, Eşya aksetmiş gibi tılsımlı bir uykudan, Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi
Dökülüverdi dudağımdan, AŞK… Ezelden gelen ebet yolcusu AŞK. Bu Züleyha ne çok zindan gördü gönül tutsaklığında. Yusuf’un kanlı gömleği, ateş oldu tenine. Yemyeşil ovalara düşleri