Başka türlüsünü bilmez ki o.
Başka türlü bir hali tanımaz ki benliği. Ne kalbinde ne de zihninde hoş görmenin dışında başka bir kayıt var olmamıştır. Kendine yer bulmamıştır. Hoş görülü değil, hoş görendir o.
Mekânlar ve mekânların daimi konukları. Her seferinde seni alır başka alemlere götürür. Hep mi hoş olur insan, hep mi hoş görür dünyayı. İşte o mekanlardan bir mekan Eyüp Sultan. Ve sultanın daimi konukları güvercinler. Daha avluya girmeden karşılarlar seni. Bir konup bir uçarak selam verir selam alırlar. Selam kabuldür. Kabul ise selam. Varlığından, oluşundan dolayı duyulan hoşluktur.
Hoşluk nasıl güzel bir boşluk doğurur insanın gönlünde. İçin sıkıldığında gözlerini semaya çevirip neden seyretmek istersin uçan kuşları. Onların boşlukta öylece süzülüşleri sana içinde olduğunu unuttuğun özgürlüğü hatırlatır.
Boşlukta bir hoşluk doğar gönlüne. O hoşluğun sebebi aslı sen olan, sen de olan özgürlüktür.
Daimi özgür olandır insan.
Daimi hoş gören.
Aslında başka türlüsünü tanımaz, görmez gözlerimiz.
Kusur, eksik, çirkin nedir bilmez.
Planda olmayan sonradan çıkılan katlar gibi, sonradan eklenmiştir bu düşünceler, duygular benliğimize. Zamanla davranışlarımıza, hallerimize yansımıştır.
Bulaşmıştır benden sana, senden bana, yayılmıştır dünyaya.
Ve bir zaman gelmiş, kusur görenler öyle çoğalmış, hoş görenler öyle azalmıştır ki;
‘hoş gör’enlerin hali, hoş görülü olan diye tanımlanagelmiş.
İnsanlar birbirlerine ayna olduklarını, yaratanı yaratandan ötürü hoş gördüklerini unutmuşlar. Hisler yerini nezaketli olmak, hoşgörülü olmak gibi görgü kurallarına bırakmış.
Kuralların olduğu yerde özgürlük olur mu canım.
Bu nasıl bir cümle, nasıl bir üst benlik!
Kuralların olmadığı yerde mi özgürlük vardır.
Özgürlük, insanın olduğu yerde vardır.
Ve insan kurallara ihtiyaç duymayacak kadar, kendinde olan.
Her şeyin ona hoş görüneceği safiyette, kendinden hoşnut olan.
Hoş-ça gel, Hoş-ça kal , Hoş-ça bak zatına!
O zat ki hoşça bakarsa, hoşça görürse alemi,
Alem onun içinde, o alemin içinde.
Hoş görmek; ne bir düşünce, ne bir duygu,
O akıl almaz bir his.
Öyle ise hoşgörülü olmayı değil, her şeyi hoş görebilmeyi dile.