Yazan: Şefika Daire
Yol, insanın kaderle konuşma biçimi gibidir;
bazen sessiz, bazen rüzgârlı, bazen de bir kuşun kanadına tutunmuş kadar hafif.
Ama her zaman bir şey fısıldar insana:
“Yürüdükçe değişirsin,
değiştikçe yeniden başlarsın.”
Sabahın ilk ışıkları ufuk çizgisine değdiğinde
yol birden parlar;
gece boyunca taşıdığı bütün karanlık,
güneşin sıcak yüzünde erir.
Sanki yol da tıpkı insan gibi,
her sabah yeniden doğmayı öğrenmiştir.
Her adımda, toprağın altında gizlenen bir umut filiz verir.
Sen fark etmesen de kökler uzar,
henüz söyleyemediğin sözlerin,
henüz tamamlanmamış hayallerin büyür.
Belki de yol dediğin şey,
henüz kendinde bulamadığın ışığın
dışarıdaki yankısıdır.
Bazen rüzgâr tersine eser,
ayakkabılarının ucuna kum dolar,
gözlerin yorgun düşer.
Ama yol sana sabretmeyi öğretir:
En keskin virajların ardında
en aydınlık düzlükler saklanır.
Sabır, yolun gizli kapısıdır.
Onu açınca bütün ağırlık hafifler.
Yolun kenarında çiçek açmış yabani bir ot bile
insana bir şey anlatır:
“Zor olan yerde bile yaşanır,
karanlıkta bile renk bulunur,
kimsenin görmediği yerde bile kök salınır.”
İşte umut bazen böyledir;
kimsenin büyümez dediği yerde filizlenir.
Gün ilerledikçe yol genişler,
sen de genişlersin;
içindeki sıkışmış cümleler ferahlar,
yıllardır ertelediğin hayaller
bir gün mutlaka ulaşılacak menziller gibi
kendini hatırlatır.
Ve sen yürüdükçe hissedersin:
Umudun yönü her zaman ileriye doğrudur.
Akşam serini çökerken bile
yolun ufku karanlığa teslim olmaz.
Gökyüzünde bir yıldız bile varsa
yol onun ışığını taşır,
sen de o ışığı kendi adımlarında duyarsın.
Çünkü umut, tek bir yıldızın
bütün geceyi aydınlatabilecek kadar güçlü olmasıdır.
Yol bitmez.
Çünkü bitmesi gerekmez.
Her yeni adımda
hayat genişler,
içindeki ses biraz daha güçlenir:
“Devam et…
Karanlık geçicidir,
ışık sen yürüdükçe çoğalır.”
Ve işte o an anlarsın:
Yol seni bir yere götürmez aslında.
Seni kendine getirir.
Umut da bu yüzden hiç tükenmez;
sen yürüdükçe yenilenir,
sen yoruldukça güç verir,
sen durdukça bile sessizce yanında bekler.
Editör: Fatma Karataş
