Kübra KAYA
Rutinler, alışkanlıklar, tekrarlı davranışlar günlük hayatımızın ne kadarını kapsıyor hiç düşündünüz mü? Bu rutinlerin ne kadarı bize katkı oluyor ve ne kadarı büyümemizin önünde bariyer olarak duruyor? Durup bir soluklansak ve kendi derinliklerimize baksak acaba neleri keşfedeceğiz kendimize dair?
Otomatik pilottan çıkıp gerçekten yaşamak neye benzerdi? Acaba bunu seçsek hayatı nasıl deneyimlerdik?
Dün bir konu üzerinde çalışırken onun gözümün önünde duran ve daha önce fark etmediğim çok basit bir yöntemi olduğunu keşfettim ve bu keşiften birden kendime doğru bir kapı açıldı. Bu işi ezbere bildiğim şekilde yapmaya öyle alışmışım ki bir saniye sürecek ve orda öylece duran diğer yöntem aklıma bile gelmemişti. Bu keşifle gülümsedim. Belli şeyleri belli şekillerde yapmaya alıştığımız yer, kendi becerilerimize karşı körleştiğimiz yer olmuyor mu? İki günü eşit olan ziyandadır derken Hz Muhammed (A.s.) belki de kastettiği konulardan biri de budur. Aynı şeyleri aynı yollarla yapmaya, çözmeye, düzeltmeye alıştıkça ve bu kutunun içinde kaldıkça kendimize de körleşiyoruz. Var olan becerilerimizi, öz kaynaklarımızı, güçlü yanlarımızı göremiyoruz. Zor yollara alıştıkça kolay olana karşı da belki kapanıyoruz. Ya uğraştığımız her şeyin çok daha kolay çözüm yolları varsa? Alıp kabul etmemiz arttıkça kendimizi fark etmeye başlıyoruz. “Sabit düzen noktaları ölümdür.” der. Access Consciousnness’ın kurucularından Dr Dain Heer. Düzen noktaları, otomatikten ve alışkanlıktan yapılan her şey bilişimizi kapatıp bizi farkında olmadığımız bir kutuya hapsetmiyor mu sizce de?
Bugün bu kutularda, belki de kör kuyularda kalan bizi uyandırmak, bu alanı sallamak için soru sormayı seçsek acaba bu ne yaratır?
* Gerçek, farkında olmadığım için kullanamadığım hangi kapasitelere sahibim ki kullandığımda benim için daha işler, kolay ve büyük bir realite açığa çıkacak?
* Kendimi ve hayatı daha fazla alıp kabul etsem bu ne yaratır? Alıp kabul etmeyi seçiyorum.
* Sabit düzen noktalarında tutup kendimi ve becerilerimi; gücümü dışladığım, alıp kabul etmediğim, kendimi kutulara hapsettiğim her yeri yıkıp yaratımını iptal ediyorum. Sabit düzen düğümlerinin ötesine geçtiğimde ben kimim?
Evet sevgili okuyucu, dergideki bu ilk yazımdan itibaren bana ayrılan köşemde sizlerle ve sorularınızla kendimize alan açmayı, dönüşebilme gücümüzü kullanabilmeyi ve nice başka farkındalık ve bilgileri paylaşmayı seçtim. Beni dergimize davet eden okuryazarkitaplar ailesine teşekkürlerimi sunuyorum. Birlikte neler mümkün?
Yolumuz açık.
Sevgiyle…
JAAS Eğitmeni, Kişisel Gelişim Uzmanı – Sorularınız için: [email protected]
Sosyal Medya : https://www.instagram.com/denge.ve.donusum.by.kubra.kaya/
